Starzeć się z godnością

Jestem w trakcie przygotowywania kolejnej notki kosmetycznej, ale żeby nie było monotematycznie, podzielę się z Wami krótką refleksją o starościJ

Każdy z nas stara się pielęgnować w sobie młodość. No dobrze, może nie każdy, ale ten kto przeżył chociaż ćwierć wieku, powoli zaczyna odczuwać upływ czasu i stara się z nim zawalczyć. A robimy to na różne sposoby.

Mój M. (wiek: bliskie okolice 30-stki) skrzętnie pielęgnuje w sobie dziecko grając w wolnych chwilach na playstation. Dzięki podłączeniu do internetu jego życie społeczne kwitnie. Ma wielu kolegów, których wirtualnie uśmiercił już kilkaset razy i czasem nawet piszą do siebie, tak po prostu, o życiu…

Kilka dni temu M., podczas jakże emocjonującej rozgrywki, ryknął śmiechem.

Dos.: o co Ci chodzi?

M.: Napisał mi, że musi kończyć, bo mu matka pada zabrała!

Dos.: To już wiem, po kogo zadzwonić, jak będziesz przesadzał z graniem.

Po chwili ciszy znowu zaczął się śmiać.

Dos.: Ciągle się z niego śmiejesz?

M. : Nie, tym razem z śmieję się z siebie.

Odmładzamy się bardziej lub mniej świadomie, a kiedy przychodzi moment refleksji uświadamiamy sobie, że pewne nasze zachowania są śmieszne, czasem desperackie, ale przede wszystkim niepotrzebne. Czasu nie da się oszukać.  

pozdrawiam,

Dos.